CARRIÈRE ET FOUR À CHAUX DE PINCOURT

Er is meer dan anderhalve eeuw verstreken sinds het begin van de geschiedenis van de ketelmakerij Pincourt in Montjean-sur-Loire. Op het terrein staan nog steeds de gebouwen die werden gebouwd door Edmond Heusschen, een ingenieur die rond 1860 de Société des mines et fours à chaux de la basse Loire overnam. De kalksteengroeve, van koraalrif oorsprong, bevoorraadde al de ovens van Orchère en die aan de Loire, maar Edmond Heusschen besloot dit nieuwe kalkovencomplex te bouwen om de lokale bronnen van kalksteen en steenkool te ontginnen. Dit sterke en originele architectonische complex, met zijn elliptische occulis op de muren en zijn vestingachtige uiterlijk, omvat : – de directeurswoning met kantoren en smederij, de stallen en de muren van de kalkloodsen (samengevoegde cellen) – de oven Sainte-Barbe (100 m3), vierkant van doorsnede, tegen een heuvel van steengroeve- en kalksteenafval – de kalksteen- en kolenlift – de kalksteengroeve (primaire kalksteen uit het Devoon), waarvan het meer, afhankelijk van het seizoen, de treden van de groeve min of meer bedekt De steenwinning stopte in 1892, maar de morfologie is intact gebleven. Er zijn twee springterrassen met mijngaten en twee schuilplaatsen voor steenhouwers die uit een verzonken ‘zool’ (groevevloer) oprijzen. Dit is te zien tijdens perioden van droogte, wanneer het waterniveau in de groeve daalt. Het opvullen van de groeve, dat in het oosten begon, is gestopt vanwege de erkende functie als waterbufferbekken. In de 19e eeuw was Montjean-sur-Loire de grootste haven aan de Loire wat betreft het tonnage vervoerde goederen.Talen bezoeken:Frans
Home groepen:ja
Huisdieren toegestaan