CHEVALEMENT DU PUITS DE LA TRANCHÉE

Gebouwd in 1874 en 1875 door de architect Edmont Heusschen, ligt de Puits de la Tranchée kolencentrale in de kolenlaag van het Basse-Loire bekken. Voor de bouw bestond er al sinds 1541 een koolmijn. In 1743 kreeg de heer van Montjean het koninklijke privilege om de steenkoolwinning in Montjean-sur-Loire te moderniseren. Vanuit architectonisch oogpunt bestaat de site uit de Puits de la Tranchée, met daarboven een geraamte, een zevenvoudige kalkoven, een mijn en een steengroeve die met de zeven ovens verbonden zijn door een spoorlijn, het stoommachinegebouw en een haven. De bovenkruier van Puits de la Tranchée is de krachtigste (32,29 meter hoog) van de dertien stenen bovenkruiers die nog overeind staan in Frankrijk. De houten constructie ondersteunde de lier die werd gebruikt om de grondstoffen naar boven te brengen en daalde af tot een hoogte van 178,5 meter onder de grond om de zeven ovens te voeden, waarbij een katrolsysteem werd gebruikt om de zakken kolen naar de oppervlakte te brengen. De ovens stookten de plaatselijke kalksteen voordat ze werden verscheept. De productie piekte in 1891 met een totaal van 16.206 ton. De steenkoolwinning (in totaal 500.000 ton) en kalkproductie stopten in 1892. Het hele terrein staat sinds 2004 op de monumentenlijst.Home groepen:ja
Huisdieren toegestaan