Tombeau de Bonchamps

Generalissimo Charles Bonchamps en zijn troepen raakten gewond tijdens de Slag bij Cholet, een grote nederlaag in de Vendée, en trokken zich op 17 oktober 1793 terug in Saint-Florent-le-Vieil. De abdij van de stad zette 5.000 republikeinen gevangen. In zijn doodstrijd, in de Grande Rue 13, beval Bonchamps de gevangenen gratie te verlenen met de woorden “Vergeef de gevangenen! Bonchamps wil het! Bonchamps beveelt het!”, ook al wilden zijn troepen hen executeren om hem te wreken. Daarom vind je hier een gedenkplaat ter herinnering aan dit gebaar, dat het tegenovergestelde was van het extreme geweld van die tijd en dat de eer van de Vendéens redde. Hij stierf later tijdens de Virée de Galerne, in het vissersdorp La Meilleraie, tegenover Saint-Florent-le-Vieil, in wat nu Maison Bonchamps is. Om hem eer te bewijzen liet de familie Bonchamps een zwartmarmeren grafmonument bouwen met daarop een monumentaal witmarmeren beeld dat zijn grootmoedigheid vereeuwigt: de opgeheven hand drukt zowel zijn autoriteit als zijn clementie uit. Getekend door zowel het neoclassicisme als de codes van historische portretten, domineert het beeld de tombe versierd met het schild van Bonchamps, twee driehoeken geleegd van goud, in elkaar gevlochten in de vorm van een ster, en omlijst door 4 bas-reliëfs van David d’Angers die Geloof, Verdriet, Frankrijk en Royalty voorstellen. Oorspronkelijk geplaatst in het koor, bevindt het zich nu in een van de zijkapellen van de abdijkerk van Saint-Florent-le-Vieil. Het werd gemaakt door David d’Angers, een beroemde beeldhouwer die ook de zoon was van een van de gevangenen die voor zijn dood gratie kreeg van Bonchamps. Het werd ingehuldigd op 19 juli 1825. De kunstenaar was aanwezig, net als de weduwe en dochter van de generaal en alle overlevenden die onder hem hadden gediend. Dit werk is een eerbetoon aan het gebaar van gratie van deze leider van het leger van de Vendée. Bovendien is dit graf volgens de dichter Louis Aragon een nationale schat.