TOUR DE BUZAY

Geschiedenis van de abdij Notre-Dame de Buzay Laten we beginnen met de Middeleeuwen, toen de abdij van Buzay werd gesticht: Hertogin Ermengarde d’Anjou, moeder van Conan III, hertog van Bretagne van 1112 tot 1148, was zeer vroom. Toen ze hoorde dat de heilige Bernardus van Clairvaux op zoek was naar een plek om een klooster te stichten, vroeg ze haar zoon om zijn moerassige landerijen op het eiland Buzay te schenken aan de monniken van de orde van Cîteaux. De abdij Notre-Dame-de-Buzay werd gesticht in juni 1135. De eerste gemeenschap van een tiental monniken vestigde zich in deze nieuwe abdij. Bij zijn volgende bezoek, enkele jaren later, stelde Bernard van Clairvaux echter tot zijn ongenoegen vast dat de gebouwen op de site niet in de staat waren die Conan III had beloofd te herstellen en dat zijn monniken in ongezonde gebouwen woonden. Bovendien had de hertog van Bretagne zelfs een deel van de rechten die aan de nieuwe abdij waren toegekend ingetrokken. Hij beval zijn monniken de site te verlaten en terug te keren naar Clairvaux als de hertog van Bretagne hier geen gehoor aan gaf. Conan, in de war, haastte zich om het goed te maken door meer te geven dan hij de eerste keer had gedaan (tweede stichtingsoorkonde opgesteld rond 1143). De weiden waren vruchtbaar en de monniken werden snel rijk. De eerste concessies werden bevestigd door hertogen en koningen. De bezittingen namen aanzienlijk toe, door schenkingen of door aankopen door de religieuze gemeenschap. Hierdoor werd de abdij van Buzay de rijkste abdij van Bretagne en een van de tien rijkste abdijen van Frankrijk. De monniken van Buzay bezaten veel grond in het Pays de Retz. Ze speelden een belangrijke rol in de economische ontwikkeling van de regio. De Bretonse Successieoorlog en de Honderdjarige Oorlog waren echter nadelig voor de handel van de abdij. Ze moest percelen verkopen aan de landheren. De abdij zou in 1373 beschadigd zijn. De abdij van Buzay werd in 1474 een commendatoire abdij (in de eerste eeuwen van de Kerk was het commendatoire systeem (van het Latijnse in commendam, wat voorlopig betekent) van toepassing op vacante abdijen en bisdommen waarin de paus tijdelijk een bisschop of abt benoemde die door indringers van zijn ambt was beroofd). Moderne periode De abdij van Buzay werd heropgebouwd in 1755. In de 18e eeuw beleefde de abdij een periode van grote bloei, toen een ingenieur, opgeleid in de Poitevin moerassen, werd ingeschakeld om de moerassen droog te leggen. In die tijd werd het kanaal van Buzay gegraven (tussen 1720 en 1775), om de scheepvaart tussen de Loire en het meer van Grandlieu te vergemakkelijken, door de plaatselijke heren: de Binet de Jasson. Omdat het kanaal het grondgebied van de abdij van Buzay zou doorkruisen, stemde de abt, Lefèvre de Caumartin, in met de oprichting van de Société du Canal de Buzay (koninklijk besluit van 14 februari 1713). De rijkdom van de abdij kwam voort uit de inkomsten van de pachtboerderijen en de zoutwinning in de Baie de Bourgneuf. Revolutionaire periode Ten tijde van de Revolutie werd de site niet meer onderhouden. Omdat de abdij nationaal bezit was geworden, werden de bezittingen bij opbod verkocht (tot 1805). Het liturgische meubilair van de abdij van Buzay werd verspreid: De klokken werden overgebracht naar de kathedraal van Chartres. Het hoogaltaar in gekleurd Italiaans marmer werd rond 1775 in Rome gebeeldhouwd. Het werd in 1792 geveild en geïnstalleerd in de kerk Saint-Louis de Paimbœuf. Het oude zijaltaar stond sinds het einde van de 18e eeuw opgeslagen in een loods van het bisdom. Liefhebbers herontdekten het en kozen het ter vervanging van het blok steen dat als altaar diende tot de basiliek van Saint-Donatien en Saint-Rogatien in Nantes afbrandde in juni 2015 (inwijding in december 2022). De preekstoel dateert ook uit 1755. Hij werd in 1791 op een veiling gekocht voor de kerk Saint-Pierre in Bouguenais. De koorstoelen kwamen terecht in de kerk Saint-Symphorien in Couëron. Deze houten stoelen met hoge rugleuning aan weerszijden van het koor waren gereserveerd voor leden van de clerus. De misericorden (rugleuningen) op deze koorstoelen zijn bewerkt met figuren. De kelk, nu eigendom van de kerk van Sainte-Anne de Vue, werd gekocht door een voormalige monnik van de abdij van Buzay, die pastoor van Vue werd. Een kruisbeeld bevindt zich in de kapel van Sainte-Anne de Tharon-Plage in Saint-Michel-Chef-Chef. Er wordt aangenomen dat dit het oudste kruisbeeld in het Pays de Retz is, dat dateert uit de 14e eeuw. Tijdens de oorlogen in de Vendée werd de plek bezet door Republikeinse troepen, die het gebruikten als hun hoofdkwartier. De Royalisten vielen hen aan en staken de gebouwen in brand. De brand verwoestte de hele abdij. Vandaag de dag is alles wat overblijft van de abdij van Buzay de vierkante toren die wandelaars kunnen zien. Dit is de oude klokkentoren uit 1755, vandaag de dag een herinnering aan deze verdwenen plek. Wetenswaardigheden De privésite is niet toegankelijk. Er is wel een rondleiding beschikbaar tijdens de Europese Erfgoeddagen in het derde weekend van september.